Wandelen in de Ardèche: Over de bergruggen rond Thueyts
De Ardèche is een echt wandelparadijs, daarom strikte ik regelmatig mijn wandelschoenen, op zoek naar mooie...
Vallée de la Clarée is dé bestemming voor outdoorliefhebbers. Je kunt er meerdaagse wandeltochten maken, maar er zijn ook genoeg dagwandelingen. Langs wilde rivieren, over besneeuwde hellingen, naar serene bergmeren en door een ongelofelijk divers landschap: in dit artikel deel ik vier wandelingen in Vallée de la Clarée.
Het fijne aan Vallée de la Clarée is dat er meer dan 30 bergmeren zijn en diverse wandelroutes leiden je ernaartoe. De wandeling naar Lac Laramon en Lac du Serpent is een relatief druk bezochte route. Het volgt eerst een onverhard weggetje door het bos langs verschillende chaletjes tot het Refuge du Ricou. Bij het Refuge vind je een verzameling van authentieke houten en stenen chalets waar de tijd heeft stilgestaan. Al klimmend naar dit gehuchtje wordt het uitzicht op de bergen en de vallei steeds weidser. Een goede reden om af en toe te pauzeren, te luisteren naar de stilte van de natuur en het landschap op je gemak te bewonderen.
Na het gehuchtje vervolgt het pad zich slingerend door grashellingen en over rotsige paadjes tot aan Lac Laramon. Vanwege de grote hoeveelheid regen en het smeltwater zijn de paadjes nat en op sommige plekken wordt het pad onderbroken door sneeuwveldjes en mini riviertjes. Vanaf Lac Laramon, dat begin juni deels bevroren was, heb je prachtig zicht op het Cerces massief en verderop het Ecrins massief, dat op een windstille dag zijn mooiste weerkaatsing toont op het gladde water van het meer. Dit is de uitgelezen plek voor een picknick langs het water. Na een extra half uurtje klimmen over een steil, rotsig pad sta je bij het tweede meer, Lac du Serpent. Hier was weinig van te zien omdat het begin juni nog compleet onder de sneeuw lag, maar het uitzicht over Lac Laramon en omliggende bergen is grandioos. Verder omhoog wandelen is mogelijk in de zomer.
De route naar Lac Long en Lac Rond gaat eerst over het pad richting Refuge des Drayères. Geleidelijk naar boven en na 1 km volgt een afslag naar rechts richting de meren. De moeilijkheidsgraad van de wandeling wordt vanaf hier opgeschroefd want het klimt aardig, maar los van een enkele rotsdoorgang is het voor een ervaren wandelaar goed te doen. Het pad gaat snel de hoogte in en de sneeuwrestjes die hier en daar verschijnen veranderen gaandeweg in immense sneeuwvlaktes. Daarom moeten we soms buiten de gebaande paden treden om tot het eerste meer te komen. Het is opletten geblazen omdat er riviertjes onder de sneeuw door stromen en daar wil je liever niet in terechtkomen. In de zomer moet het geen enkel probleem zijn om tot het meer te raken zonder het pad te verlaten. Hoewel de klim soms inspannend is blijven we ons omdraaien naar het metershoge, imponerende Cerces massief dat de lucht in rijst. Deze iconische, grillige bergen zijn zo omvangrijk dat ze een groot deel van het landschap vullen. Als we boven Lac Long aankomen, is het duidelijk dat pootje baden niet gaat lukken, want ook dit meer heeft de winter nog niet achter zich gelaten. We volgen de besneeuwde rand van het meer via de linkerkant en klimmen verder omhoog naar het tweede meer, Lac Rond.
Onderweg komen we een klein meertje tegen dat nog compleet is ondergesneeuwd. We bevinden ons nu echt in winterwonderland en niemandsland. Hier weerkaatst de felle zon tegen de witte vlaktes en hellingen die zich kilometers voor ons uitstrekken. Ook Lac Rond is bedolven onder een laag ijs en vertoont haast geen enkel teken van ontdooiing. We strijken neer op de rotsen boven het meer en genieten van het winterse tafereel om ons heen. Aan onze rechterzijde steken enkel nog de hoogste pieken boven de rotsen uit en de bergen tegenover ons, richting het Thabor massief, zijn een grotte sneeuwmassa.
Vanaf Lac Rond kun je verder naar boven wandelen als je dat wilt, richting Col des Muandes, maar gezien de winterse omstandigheden dalen wij af. Hierbij volgen we het GR pad dat de linkerkant van de rivier volgt. We banen ons een weg door de sneeuwhelling, glijden uit in de sneeuw, zakken door de sneeuw en af en toe raken we het pad kwijt. Het is zwaar en tegelijkertijd zo leuk. In juni zijn wandelstokken hier geen overbodige luxe. Terwijl we afdalen zien we sporen van gemzen in de sneeuw, rennen marmotten langs de woeste rivier en verstoppen dikke kikkers zich in modderige waterpoeltjes. Uiteindelijk volgt een laatste steile afdaling tot Refuge des Drayères, vanwaar we de rechteroever van de rivier Clarée volgen. Op dit stuk wisselen korte klimmen en afdalingen elkaar af en meer dan eens is het nodig om een riviertje over te steken, waarvan een zo hoog is dat onze schoenen onder lopen. Uiteindelijk belanden we na vijf uur wandelen op de parkeerplaats.
Deze wandeling was misschien wel de grootste verrassing van allemaal: een klim naar een wondermooie verscholen vallei. De start is op de parkeerplaats tegenover het Office de Tourisme. Vanaf hier wandel je over de geasfalteerde weg die hoger de vallei in gaat. Na een paar honderd meter volgt een afslag naar rechts aangeduid met het bord “Le Creux des Souches” en is het kwestie van de bewegwijzerde route volgen. Een reeks haarspeldbochten waar geen eind aan lijkt te komen brengt je door een bebost gebied, met hier en daar mooie doorkijkjes op de vallei en Névache. Ik denk dat het ruim anderhalf duurde voordat we Le Creux des Souches bereikten, een kleine bergpas midden in het groen. De dame van het Office de Tourisme gaf aan dat zich achter deze bergpas een kleine vallei verschuilde en dat het mogelijk was om via een steil, rotsig pad dwars door een puinhelling naar beneden te lopen en vervolgens langs de rivier terug af te dalen richting Névache.
Na een vermoeiende klim door de regen verwachtte ik er weinig van, maar eenmaal op de bergpas begonnen de wolken plaats te maken voor de zon en ontvouwde zich een adembenemende plek: Le Vallon. Ik maakte een vreugdesprongetje want ik had niet op zo’n mooi landschap gerekend achter de berg. Vanaf Le Creux des Souches heb je een schitterend uitzicht. Rots en puinhellingen aan beide kanten en een lager gelegen kleine, groene vallei die steeds rotsachtiger wordt. Daartussenin een rustig stromend riviertje en om het plaatje af te maken besneeuwde pieken op de achtergond. Daarbij zorgde het lichtspel van de wolken en de zon voor een magisch effect. Hier blijf je zeker even stilstaan. Afdalen over de puinhelling is mogelijk, maar vergt wel enige concentratie. Het is fijn als je gebruik kunt maken van wandelstokken voor extra steun. Na een klein halfuurtje ploeteren over losse stenen (schat ik in) sta je in de groene vallei. Een schitterend, rustgevend plekje dat uitermate geschikt is voor een rustpauze. Als je de rivier bergafwaarts (linkeroever) volgt kom je vanzelf bij een houten bruggetje. Het wandelpad vervolgt zich aan de overkant van het bruggetje, alsmaar naar beneden tot aan de geasfalteerde weg. Deze weg brengt je terug naar de parkeerplaats van de Ville Haute. Bij het bruggetje kun je ook verder naar boven wandelen door rechts in plaats van links af te slaan. Je klimt dan hoger de Vallon in. Bovenin, op circa een uur wandelen, kom je bij Chapelle Saint-Michel du Vallon terecht. Het uitzicht vanaf hier moet geweldig zijn.
Dit is een makkelijke want het wandelpad volgt de linkeroever van de rivier en brengt je in circa 40 minuten naar het einde van de vallei, bij Refuge des Drayères. Ik maakte deze wandeling op een regenachtige dag om er toch even tussenuit te gaan. De route is niet heel bijzonder want het gaat alsmaar rechtdoor tot de Refuge, maar je bent hier wel continu omringd door ruige bergen en de rivier is nooit ver weg.
Voilà, dit waren mijn wandeltips voor Vallée de la Clarée. Ondanks de uitdagende omstandigheden begin juni vond ik het heerlijk om in Vallée de la Clarée te wandelen. Allereerst omdat de natuur hier werkelijk adembenemend mooi en ontzettend ruig is. Ten tweede omdat het gebied een groot aantal bergmeren heeft die alleen te voet bereikbaar zijn. Er zijn nog tientallen bergmeren waar ik naartoe zou willen wandelen en waarin ik pootje zou willen baden. Daarom blijft deze vallei op mijn wensenlijstje staan en ik kom graag eens terug aan het einde van de zomer of in het najaar.
Meer moois in de omgeving? Dit vind je vast ook leuk:
Wandelen naar Lac Vert: Paradijsje in Vallée Étroite
Vallée de la Clarée: Topbestemming voor natuurliefhebbers en actieve reizigers
Roadtrip: Het zuidelijke deel van de Route des Grandes Alpes
Mooie foto’s, mooie wandelingen. Deze staan op het lijstje voor 2021!